همیشه وقت خداحافظی دلم تنگ است
وپای بندگی ماهنوزهم لنگ است
دعای ازسرعادت وگریه ازسرترس
اثرنداشت به قلبی که سخت چون سنگ است
گذشت ماه خداوهنوزهم باقیست
وجودمن که برای تومایه ی ننگ است
تمام آرزویم بود...باشمابودن
ولی میان من وتوهزارفرسنگ است
کلافه هستم ازاین عیدهای بی موعود
وتانیامدنت آسمان همین رنگ است